سفارش تبلیغ
صبا ویژن
انتظار

هان! زمین و زمان! مدینه و رمضان! خانه کوچک فاطمه(علیه السلام) و ماه صیام!
گوارایتان باد...افتخارتان باد! ماهِ تمامِ شهرالله! خوشا تو را که ...
آیینه تمام زیبایی، شاخه گل دامان زهرا، روشنی چشم مرتضی، ریحانه ی دل رسول، ابو محمّد حسن بن علی(علیه السلام) را هم سفر و هم راه و هم نشین ای. او که درود خدا بر جانش مولود نیمه ی ماه رمضان سومین سال هجرت است؛ هم اوست اولین نواده ی فرستاده ی خدا و نخستین فرزند حیدر کرّار و فاطمه زهرا(علیه السلام).
او، حسن بن علی(علیه السلام) هم دَم و هم ساز و هم سان قرآن و روح آن است. مصداق کریمه ی (إنَّما یُریدُ الله لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرَّجسَ أهلَ البَیتِ وَ یُطَههَّرَکُم تَطهیراً) است. یکی از دو دریای رحمت خداوند مهربان است در آیت (و کِفلَینِ مِن رَحمَتِهِ) تأویل سوگند بلند (وَالتّین) است که خداوند یاد کرد. مصباحِ آیه ی روشنایی است در(المِصباحُ فی زُجاجَهٍ)، (کلمه الله) است و سَرور جوانانِ اهل بهشت و امام از سوی خداست. زیور و آرایش عرش رحمانی است، فرزند رسول گرامی خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و وارث هیبت و بردباری پیشوای اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) همو که پیامبر بزرگ(صلی الله علیه و آله و سلم) او را می بوسید و می بویید.

 ای ابا محمد! حسن! نام دل نشین تو (در صحف پیشین)شُبّر یعنی حسن است؛ همان نام فرزند هارون، وزیر موسی(علیه السلام) و چهره ات یادآور سیمای رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) تو خلیفه ی الاهی و جانشین علی(علیه السلام)، شهسوار میدان فتوت و یکتای محراب عبادت ای. تو خویشاوند رسول خدایی که در کریمه ی (بگو- ای رسول ما- که: برای رسالت خود مزدی نمی خواهم؛ مگر مهر خویشانم را) بدان اشاره شده است. آن گاه که اموال خود را سه مرتبه با معبودت تقسیم کردی، راه خدا را به مردمان آموختی و آن زمان که بیست بار به خانه ی خدا پیاده رفتی، راه وصال حق را نشان دادی.

 ای تمام حُسن و سخاوت! تو در بخشش، زبان زدی که تنها به یک سائل، پنجاه هزار درهم و پانصد دینار عطا کردی؛ پس آن گاه ردای خویش به کِرای باربر دادی. تو آن مهربان پدری که هم نشین نیازمندان ای؛ با آنان بر سر یک سفره می نشینی و با ایشان هم غذا می شوی. تو میوه ی شجره ی طوبایی.
تو ساکن حظیره القدس ای؛ بلند قبه ی سپیدی که سقف آن عرش الرّحمان است. اماما!....مهربانا! ....کریما!
تو بدر منیر، چراغ روشن، نور فراگیر، ستاره ی راهنما، موج بلند دریا، آب گوارا، شعله بر فراز بلندی، ابر پر از باران، آفتاب تابان، آسمانِ سایه سار، چشمه ی جوشان و برکه و باغستان پر از گُل ای.
تو انیس و مونس ای؛ رفیق ای؛ پدر مهرورزی؛ برادرِ برابری؛ از مادر مهربان تری؛ پناه ای؛ امین خدا در میان مردمان و بر آفریدگان برهان ای.
تنها به سوی خدا می خوانی و از حریم خدا مدافع ای
باری، تو از تبارخوبانی ای....






نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 90 مرداد 26 توسط taha
مرجع دریافت قالبها و ابزارهای مذهبی
By Ashoora.ir & Blog Skin